- This topic has 26 odpowiedzi, 12 uczestników, and was last updated 6 years, 10 months temu by
.
- Posty
1. Stabilność i bezpieczeństwo systemu (znacznie wyższe od komercyjnej alternatywy z nr 10)
2. Dystrybucja typu rolling.
3. Aktywne forum w języku polskim (było szczególnie pomocne w czasie instalacji i uruchamiania Manjaro, mojego pierwszego poważnego Linuksa).
4. Szybkość działania Manjaro.
5. Wygoda i względna łatwość instalacji i użytkowania systemu.
6. Wielość kerneli i w miarę aktualnych pakietów (w tym z AUR).Manjaro [stable] LTS, Xfce - tego używam
Kolejność nieistotna.
1. Cutting edge.
2. Rolling release.
3. Dostępność większości środowisk.
4. Stabilność (testowanie pakietów archa zanim zostaną wydane, patche, które eliminują potrzebę manualnej interwencji) i łatwość w utrzymaniu.
5. Kompletny system – ma prawie wszystko co trzeba do codziennego, zróżnicowanego użytkowania zaraz po instalacji.
6. Działa i nie sprawia większych problemów.
7. MHWD – świetne i proste narzędzie do instalacji sterowników GPU.
8. Manjaro settings – zarządzanie jądrami systemowymi, pakiety językowe, użytkownicy – przydatny pakiet narzędzi.
9. Dostępność do AUR.
10. Dobrze rozwinięta i pomocna społeczność – super forum i dobre Manjaro Wiki, Arch Wiki też przydatna, więc nie brak materiałów jak chcemy coś zrobić czy rozwiązać problem.
11. Najlepsze dystrybucja KDE! Najlepsza dystrybucja XFCE! Chyba jedyna dystrybucja poza Deepin Linux ze środowiskiem Deepin.
12. Szybki system.
13. Możliwość olbrzymiej ilości opcji systemu (bardzo duża ilość śrdowisk, systemd, openrc, środowiska skonfigurowane lub generyczne, instalacje pełne i minimalne, repozytoria stabilne, testowe i niestabilne i dużo więcej).
14. Fajnie spatchowany i zmodyfikowany kernel z lepszym zarządzaniem pamięcią – ulepszenia w stosunku do generycznego kernela linuxa.
15. Oficjalne dystrybucje Manjaro są profesjonalne, dojrzałe i są świetnie spolszczone.Byłem użytkownikiem wielu systemów operacyjnych: od różnych wersji Windowsa po różne wersje Linuxa. Jesli chodzi o ten drugi system, to przeszedłem m.in. przez OpenSUSE, Mandrivę, Fedorę, Ubuntu, Kubuntu, Mint. Z nich wszystkich najbardziej przypadł mi do gustu Ubuntu (ze względu na szatę graficzną) oraz Mint (z powodu sporych możliwości konfiguracyjnych). Jednak tak naprawdę każda z tych dystrybucji miała dwie, poważne wady: wszystkie wymienione wersje Linuxa nie działały dobrze podczas podłączenia mojego laptopa do telewizora. Możliwe, że wynikało to z mojej winy, bo nie potrafiłem sobie z tym poradzić i odpowiednio skorzystać z systemowych ustawień. Druga wada, to sam proces instalacyjny. Chociaż udało mi się zainstalować wszystkie dystrybucje, to jednak był to żmudny proces dla zwykłego użytkownika. Trzeba było korzystać z różnych forów, żeby dowiedzieć się, co to jest partycja swap, home, boot i odpowiednio je skonfigurować dla celów instalacyjnych Co prawda, dzięki temu czegoś się nauczyłem, ale nie każdy ma ochotę i czas bawić się w linuxowe zawiłości. Gdy w tym roku znalazłem Manjaro, postanowiłem dać mu szansę. Już pierwszy kontakt z tą dystrybucją (w wersji Manjaro Deepin 15.4 RC) był dla mnie miłym zaskoczeniem: jego proces instalacyjny to po prostu bajka! Z instalacją Manjaro poradzić sobie powinien nawet całkowity nowicjusz w sprawach Linuxa! Niczego nie trzeba konfigurować. Nie trzeba samemu tworzyć żadnych partycji (choć dla zaawansowanych użytkowników istnieje taka możliwość). Wystarczy uważnie czytać komunikaty instalatora, wypełnić odpowiednie pola i po kilku minutach cieszymy się świeżym systemem! A jest się czym cieszyć, bo – moim zdaniem – oprawa graficzna Manjaro to mistrzostwo świata! Wyglądem system przypomina nieco upiększoną wersję Androida, ale równie dobrze można go nieco upodobnić do Windowsa. To duży plus. Kolejne miłe zaskoczenie: innowacyjny sposób korzystania z systemowych ustawień, które w wersji Deepin pojawiają się w postaci wysuwanego z prawej strony ekranu, bardzo nowoczesnego i funkcjonalnego panelu. Co dla mnie osobiście bardzo ważne – Manjaro Deepin jest pierwszym systemem Linuxa, jaki poznałem, który bezproblemowo współpracuje z telewizorem. Ustawienia ekranu są bardzo proste! Jeśli chodzi o inne ustawienia, nie bez znaczenia była też dla mnie możliwość wyłączenia touchpada, czego w niektórych dystrybucjach nie dało się zrobić. Ostatecznie – po wielu testach z różnymi wersjami i środowiskami, zdecydowałem się na stabilną wersję Manjaro Deepin 17.01.
Inne zalety Manjaro:
1) stabilność, szybkość oraz lekkość działania
2) spore możliwości konfiguracyjne (ikony, tapety, kursor, panel, czcionki, itp)
3) doskonała współpraca z różnymi środowiskami graficznymi
4) automatyczny dobór sterowników bez potrzeby ich ręcznego instalowania
5) całkowite i bardzo dobre spolszczenie systemu
6) bogaty zestaw domyślnych oraz bogata baza alternatywnych programów
7) łatwa instalacja dodatkowego oprogramowaniaManjaro to pierwszy Linux, który wreszcie spełnia moje oczekiwania! Mogę to powiedzieć z czystym sumieniem. Dopóki ktoś nie wymyśli czegoś lepszego, to właśnie Manjaro Deepin będzie spadkobiercą na moim laptopie po wieloletnim okresie panowania na nim systemu Windows.
Generalnie tak jak napisałem wyżej ale muszę dodać (bo jakoś czuję się nieuczciwie), że na głównym systemie korzystam jednak z antergosa. Dlaczego nie z Manjaro? Problem z aktualizacjami, kilkakrotnie zdarzyło mi się,że system nie mógł pobrać aktualizacji, zsynchronizować z repozytorium pokazując błąd za błędem. W antergosie nigdy mi się to nie zdarzyło i aktualizacja przebiega dużo sprawniej. Niektóre programy pobrane z repozytorium antergosa instalowały się bezproblemowo co w Manjaro było sporym problemem.
Ot tak drobna uwaga…Więc po co ten tekst. Nie mów co jest złe w Manjaro, bo temat tego nie dotyczy. Tylko „Dlaczego używasz?”
Nie jesteś na Manjaro nie udzielaj się, przejdź na forum antergosa.Więc po co ten tekst. Nie mów co jest złe w Manjaro, bo temat tego nie dotyczy. Tylko „Dlaczego używasz?” Nie jesteś na Manjaro nie udzielaj się, przejdź na forum antergosa.Napisałem dlaczego używam Manjaro ( bo używam) i przy okazji z jedną małą uwagą. Jeśli to takie szkodliwe to bardzo przepraszam.
Jak już napisał wcześniej @napcok tak trudno zrozumieć jak brzmi tytuł tego wątku? Jeśli masz problem z Manjaro załóż nowy temat i napisz dlaczego nie używasz/nie lubisz tej dystrybucji Linuksa.
Generalnie tak jak napisałem wyżej ale muszę dodać (bo jakoś czuję się nieuczciwie), że na głównym systemie korzystam jednak z antergosa. Dlaczego nie z Manjaro? Problem z aktualizacjami, kilkakrotnie zdarzyło mi się,że system nie mógł pobrać aktualizacji, zsynchronizować z repozytorium pokazując błąd za błędem. W antergosie nigdy mi się to nie zdarzyło i aktualizacja przebiega dużo sprawniej. Niektóre programy pobrane z repozytorium antergosa instalowały się bezproblemowo co w Manjaro było sporym problemem.
Ot tak drobna uwaga…W ciągu użytkowania Manjaro 1,5 roku nie spotkałem się z żadnym POWAŻNYM problemem, a te, które się pojawiły, można było szybko rozwiązać. Jeśli dobrze sobie przypominam, to były właśnie problemy z synchronizacją, mirrorami, kluczami i tego typu pierdoły. Zwykle wystarczyło zajrzeć na forum i było gotowe, proste rozwiązanie 1-2 komendy, albo trzeba było się orientować na tyle, żeby odświeżyć mirrory, odświeżyć repo i dopiero wtedy aktualizować. Takie tam drobne sprawy.
Zauważyłem jednak, że dla wielu te drobnostki urosły do nierozwiązywalnych problemów. Może to kwestia podejścia do systemu. Ja uwielbiam Manjaro, korzystam z forum, irc’a i czasem wikipedii, znam pewne podstawowe sposoby radzenia sobie z manjaro i ogólnie archem, więc to ogarniam. Jednak jak ktoś po prostu instaluje, używa i niespecjalnie się systemem interesuje i z czym mają inni problemy i jak się je rozwiązuje, jak pojawi się problem, to dupa, irytacja, nie wiadomo, gdzie szukać, co robić.
Bolączką Manjaro są konflikty pakietów z AUR i tego nie obejdziesz, to konsekwencja podstawowych założeń Manjaro. Możesz używać repo testing lub unstable, wtedy Manjaro będzie bardziej zbliżone do Archa i ten problem znika, jednak pojawiają się inne, typowe dla Arch’a.
Manjaro, mimo że relatywnie proste, to ciągle wymaga trochę większego zainteresowania. Jakoś nie wierzę, że Antergos jest lepszy pod tym względem. Będziesz używał dłużej, też pojawią się problemy, bo tak już Arch działa – wymaga uwagi i pewnej wiedzy. Dystrybucje mogą to łagodzić i zakrywać, ale prędzej czy później coś tam trzeba będzie pogrzebać w systemie. Arch jest świetny, ale nie dla używania nieświadomie. Mint się nadaje do prostego użytkowania bez zawracania sobie głowy (jeśli nie masz bugów od samego początku, ja miałem), jednak konsekwencją jest skostniałość systemu, starsze pakiety i mniejsze możliwości.
Podsumowując, Manjaro nie jest dla wszystkich.
Zauważyłem jednak, że dla wielu te drobnostki urosły do nierozwiązywalnych problemów. Może to kwestia podejścia do systemu. Ja uwielbiam Manjaro, korzystam z forum, irc’a i czasem wikipedii, znam pewne podstawowe sposoby radzenia sobie z manjaro i ogólnie archem, więc to ogarniam. Jednak jak ktoś po prostu instaluje, używa i niespecjalnie się systemem interesuje i z czym mają inni problemy i jak się je rozwiązuje, jak pojawi się problem, to dupa, irytacja, nie wiadomo, gdzie szukać, co robić.
Napewno nie jestem ekspertem w tej dziedzinie ale i nie „łapu capu”. Zawsze szukam rozwiązań ale też nie chcę tracić pół dnia (chociaż zdarzało się i zarwać noc) bo coś nie działa. Szukam zawsze prostych rozwiązań bo chcę korzystać z systemu a nie ciągle dłubać w nim. Do Minta to napewno mnie nikt nie namówi. Manjaro bardzo lubię i napewno będę z niego korzystał bo poza nim i Antergosem narazie nie widzę innego systemu (Arch nie dla mnie chociaż napewno będę próbował, chociażby żeby sobie wyrobić własne zdanie).
Staram się dbać o system, nie instaluje żadnych śmieci, pilnuje aktualizacji,kerneli, staram się jak najczęściej zaglądać na forum, czytam problemy i rozwiązania innych osób. Generalnie nie korzystam z pakietów w AUR bo nie mam takiej potrzeby, chyba raz korzystałem dla chwilowej instalacji adobe readera i vivaldiego.
Jedyny jak narazie problem miałęm z synchronizacją i uaktualnieniami, odświeżałęm mirrory, repo przed aktualizacją i jednego dnia problem a na drugi dzień poszło bez przeszkód.
Także nie uważam, że Manjaro jest lepszy od Antergosa i odwrotnie akurat teraz miałem mniej problemów , za jakiś czas może być odwrotnie. Jak to określił chyba pavbaranow – system będzie taki jaki będzie jego użytkownik (coś w tym sensie).
Może niepotrzebnie zacząłem o tym problemie, znowu dostanę reprymendę. że nie tutaj żale…
„Może moderator nie zauważy”Chciałbym dodać że system Manjaro jak i inne systemy Arch-pochodne ma możliwość instalowania już zainstalowanych pakietów czyli tzw. reinstalacja. To jest super sprawa, ponieważ ostatnio miałem taki przypadek, że z distrowatch.com pobrałem plik Cinnamon 4.0, i po rozpakowanu, uruchomiłem ten plik w terminalu (i to był mój bląd), ponieważ po restarcie Cinnamon uległ awarii, i tak za każdym razem. Myśląc że popsułem sobie system, chcąc go stawiać na nowo, postanowiłem zainstalować pakiet Cinnamon na nowo.
[robson@amd ~]$ sudo pacman -S cinnamon [sudo] hasło użytkownika robson: ostrzeżenie: cinnamon-3.2.8-1.1 jest w najnowszej wersji -- ponowne instalowanie rozwiązywanie zależności… szukanie sprzecznych pakietów... Pakiety (1) cinnamon-3.2.8-1.1 Do pobrania: 1,64 MiB Do zainstalowania: 9,48 MiB Zmiana po aktualizacji: 0,00 MiB :: Kontynuować instalację? [T/n]I po restarcie wszystko wróciło do normy.
W innych systemach Linuksa nie ma takiej możliwości, ponieważ chcąc reinstalować jakiś pakiet trzeba go najpierw odinstalować.
Tak więc system Manjaro ma więcej plusów niż minusów.
Arch Linux Xfce - 64Bit Linux User #621110Muszę pochwalić Manjaro za jedną rzecz: instalacja optymalnych sterowników – MHWD. Aktualnie używam Manjaro ze środowiskiem gnome na laptopie z dedykowana grafiką (model procesora i5-3210M,pamięć RAM 4 GB ). Niestety w moim drugim ulubionym systemie Antergos nie ma takiej możliwości. Co to daje w efekcie – temperatura procesora podczas pracy jest średnio o około 10 stopni niższa z Manjaro w stosunku do Antergosa (tak 10 stopni !) i większa szybkość pomimo środowiska gnome system jest lekki.
… pytanie może być uznane, przez niektórych, za niestosowne, bo miłość powinna być bezinteresowna. Podobno. Mnie nie stać na taki luxus, dlatego mam interesowne podejście do MOJEGO SYSTEMU! (przepraszam, poniosło mnie). Powodów mojego zadowolenia z decyzji, jaką podjąłem czas jakiś temu, decydując się na migrację do Manjaro, jest wiele. Wszystkie jednak krążą wokół dwóch zacnych gentlemen’ów, Mr.Rolling’a i lorda Pacman’a oraz zawsze gotowej i excytującej damy Ms.Xfce.
Nie zadawaj pytania, jeżeli nie jesteś gotów usłyszeć odpowiedzi
- Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć w tym wątku.