Kilka słów o nieoficjalnych repozytoriach Arch Linux

AUR – Repozytoria użytkowników Arch Linux

Na temat AUR zostało napisane sporo w poradniku Co musisz wiedzieć, aby bezstresowo używać Manjaro, zachęcając nowych i niedoświadczonych użytkowników do jego przeczytania, nim przejdziemy do dalszej części. Pokaże wam jak włączyć AUR w pamac, oraz wyjaśnie czym są nieoficjalne repozytoria, a na samym końcu czeka na was ciekawostka.

Włączenie AUR w interfejsie graficznym pamac, jest kwestią przeklikania paru zakładek:

Otwieramy pamac i przechodzimy do sekcji Ustawienia jak zostało przedstawione na rysunku niżej.

Następnie przechodzimy do zakładki AUR i zaznaczamy Włącz usługę AUR

Zalecam zaznaczyć dodatkowo Sprawdzenie aktualizacji w AUR oraz Sprawdzenie aktualizacji pakietów deweloperski, spowoduje to że wraz z aktualizacją jakiegoś pakietu, którego używamy zostaniemy o tym odpowiednio powiadomieni.
Jeśli chodzi o włączenie AUR przez interfejs graficzny to byłoby na tyle.
Możemy jednak tego dokonać też w sposób „ręczny”, czyli przez edycję pliku pamac.conf:

Otwieramy przez ulubiony edytor tekstowy, może to być, vim, vi, nano, geany, etc. plik /etc/pamac.conf, ważne tylko by otworzyć go za pomocą praw root’a, np.
sudo vim /etc/pamac.conf i usuwamy znak # przy pozycji EnableAUR, finalny wygląd powinien być następujący:

### Pamac configuration file

## When removing a package, also remove those dependencies
## that are not required by other packages (recurse option):
#RemoveUnrequiredDeps

## How often to check for updates, value in hours (0 to disable):
RefreshPeriod = 1

## When there are no updates available, hide the tray icon:
#NoUpdateHideIcon

## When applying updates, enable packages downgrade:
EnableDowngrade

## Allow Pamac to search and install packages from AUR:
EnableAUR

## When AUR support is enabled check for updates from AUR:
CheckAURUpdates

## When check updates from AUR support is enabled check for vcs updates:
CheckAURVCSUpdates

## AUR build directory:
BuildDirectory = /var/tmp

## Number of versions of each package to keep in the cache:
KeepNumPackages = 3

## Remove only the versions of uninstalled packages when clean cache:
#OnlyRmUninstalled

## Download updates in background
#DownloadUpdates

## Maximum Parallel Downloads
MaxParallelDownloads = 4

Można zauważyć tutaj większą ilość ustawień takich jak:
1. RefreshPeriod , która określa nam częstotliwość sprawdzania aktualizacji w godzinach.
2. NoUpdateHideIcon – ukrycie ikony pamac, gdy aktualizacji nie ma, czyli przy braku jakichkolwiek aktualizacji ikona pamac zostanie w „ukryciu”.
3. EnableDowngrade – włączenie możliwości obniżenia aktualizacji, czyli przejście na starszą wersję w momencie, gdy opiekun paczki stwierdzi jakieś nieprawidłowości w nowszej wersji, a została ona wypuszczona.
4. CheckAURUpdates – przy włączonej usłudze AUR sprawdza aktualizacje do ich paczek
5. CheckAURVCSUpdates – włączenie aktualizacji wersji kontrolnych.
6. BuildDirectory – określenie miejsca przechowywania paczek ściągniętych i gotowych do przebudowy/instalacji.
7. KeepNumPackages  – ilość wersji paczek ściągniętych danego programu – ułatwi nam to szybką przebudowę w razie problemów, ja stosuję minimum 3 wersje.
8. OnlyRmUninstalled – podczas czyszczenia pamięci podręcznej, będą usuwane tylko wersje odinstalowanych pakietów.

Więcej o samym pamac, jak i dlaczego jest łatwiejszy w użytkowaniu od pacman, znajdziesz tutaj.

Nieoficjalne repozytoria użytkowników Arch

Unofficial user repositories – to nieoficjalne repozytoria użytkowników, udostępniane w postaci gotowych paczek  zbudowanych na podstawie plików PKGBUILD. Aby je dodać należy wyedytować plik /etc/pacman.conf.
Całą listę można prześledzić na ArchWiki, jest dość spora, więc mamy w czym wybierać.

Nowym i mało doświadczonym użytkownikom jednak odradzam taką zabawę, jest to związane z niską kontrolą paczek. Paczki aby trafiły do oficjalnego repozytorium muszą być pierw ocenione przez społeczność, później sprawdzone przez, tzw. Trusted Usera (TU) pod kątem szkodliwości. W paczkach nieoficjalnych możemy „nieświadomie” (choć o świadomości decyduje wiedza i umiejętności) na skrypty, które zaszkodzą naszemu sprzętowi. Ostatnio modnym stało się wplatanie w kod skryptów do kopania bitcoin-ów, przez co nagle zauważymy duży wzrost zużycia GPU, lub RAM, w Arch i pochodnych stanowi to mały odsetek, ale lepiej nie ryzykować.

Trusted Usera (Zaufani użytkownicy), zajmują się sprawdzeniem przechodzących paczek do oficjalnego repozytorium jak, np. stało się to z flameshot, oraz utrzymują, zarządzają i czuwają nad działaniem AUR.

Aby dołączyć do TU musimy spełnić poniższe wymogi:

1. Znać podstawowe skrypty powłoki bash.
2. Utrzymywać kilka pakietów w AUR z czystym i wysokiej jakości PKGBUILD-em.
3. Zaangażowanie społeczne; różnego rodzaju fora, mailingi i IRC.
4. Znać Google-Fu – czyli umiejętność szybkiego wyszukiwania przydatnych informacji w internecie.
5. Posiadać pomysł/idee na utrzymywanie pakietów AUR (czemu chcesz zostać TU).

Jeśli udałoby Ci się zostać Trusted User-em, ludzie nadal będą oceniać Cię i wymagać coraz więcej, jak np.

1. Śledzenie błędów (raportowanie, śledzenie, informowanie).
2. Wprowadzanie łatek do projektów Arch.
3. Udział w projektach open-source-owych.

Listę Obecnych TU można znaleźć na ArchWiki . Zzęść artykułu została zaczerpnięta z Wikipedii.

Ciekawostka

AUR – zamieszkany atol na Wyspach Marshalla. Należy do archipelagu Ratak Chain na Oceanie Spokojnym. Według danych za rok 2011 atol zamieszkiwało łącznie 499 osób (spadek w stosunku do 1999 roku, kiedy to liczba ta wynosiła 537), na wyspach znajdowało się 95 domów. Zlokalizowany jest tu także port lotniczy z pasem startowym o długości 640 m.Atol został odkryty przez kapitana Johna Marshalla w 1788.

Wszelkie uwagi proszę pisać w komentarzach, bądź na IRC #manjaropl, na który zachęcam.