Udzielone Odpowiedzi
- Posty
… rozwiązanie pierwsze, polecane, ponieważ możesz się czegoś nauczyć. Oczywiście, jeżeli masz czas i odrobinę samozaparcia. Polega na experymentach z systemem. Niewiele ryzykujesz, a w zasadzie niczym nie ryzykujesz, odinstalowując pakiety z 'live’. Aż kusi, żeby pobawić się, mając do dyspozycji rzeczywisty przypadek, a nie wymyślony w zaciszu server’owni. Przede wszystkim, wywalasz 'gstreamer0.10′ (nie lubimy tej wersji). Potem 'qtchooser’ i wszystkie 'xf86-*’, które nie dotyczą Twojego sprzętu (joystick’iem możesz się nie przejmować, ale jakąś kartę graficzną zostaw, najlepiej właściwą). Dopiero potem update systemu. Jeżeli poszło OK, to jest OK, a jeżeli nie, to wykonujesz kolejne kroki, zgodnie z tym, jak wyżej. Do skutku. Satysfakcja gwarantowana.
… rozwiązanie drugie, gdy nie masz czasu, ochoty albo poszli do lasu – wypalasz aktualne ISO Manjaro, z zestawu oficjalnych (Xfce, KDE).
Nie zadawaj pytania, jeżeli nie jesteś gotów usłyszeć odpowiedzi
… pytanie może być uznane, przez niektórych, za niestosowne, bo miłość powinna być bezinteresowna. Podobno. Mnie nie stać na taki luxus, dlatego mam interesowne podejście do MOJEGO SYSTEMU! (przepraszam, poniosło mnie). Powodów mojego zadowolenia z decyzji, jaką podjąłem czas jakiś temu, decydując się na migrację do Manjaro, jest wiele. Wszystkie jednak krążą wokół dwóch zacnych gentlemen’ów, Mr.Rolling’a i lorda Pacman’a oraz zawsze gotowej i excytującej damy Ms.Xfce.
Nie zadawaj pytania, jeżeli nie jesteś gotów usłyszeć odpowiedzi
… nie znam oficjalnej instrukcji zmiany systemu z 32 na 64 bity, ale ja zrobiłem, to tak:
# backup wszystkiego (home i etc, to minimum – moim zdaniem);
# instalacja nowego systemu 64-bit’owego, na czysto;
# restore home’a i etc (ten drugi wybiórczo, wybrane ustawienia);
# instalacja/odtworzenie oprogramowania (na bazie własnej listy i zawartości cache’u pacman’a);
# pozostałe działania uzupełniająco-dopieszczające.… działa, chodzi, śmiga. Oczywiście, wcześniej sprawdziłem, za pomocą 'live’, czy sprzęt zechce pracować z wersją 64-bit’ową systemu. Sprawdzałeś? Standardy, oficjalna lista, etc. – to świat rzeczywistości życzeniowej. Rzeczywistość realna, to ta, której patronuje Tomasz Apostoł (ten, co nie wierzył i musiał zobaczyć).
Nie zadawaj pytania, jeżeli nie jesteś gotów usłyszeć odpowiedzi
… Arturze, królu złoty. Oto, co mi się nasuwa:
# jeżeli masz w menu GRUB’a pozycję (drugą od góry zapewne – jeżeli wprowadzę Cię czymś w błąd, to wybacz, bo grzebię w swojej zmęczonej pamięci) nazywającą się np. 'Opcje zaawansowane dla systemu Manjaro Linux’ (jeżeli masz zainstalowaną polską wersję), to znalazłszy tam cokolwiek – wypróbuj i sprawdź, czy w trybach 'awaryjnych’ (fallback, recovery) i na innych jądrach masz takie same problemy z uruchomieniem systemu. Zaznaczam, jeżeli masz taką pozycję w menu.
# hmmm, a może Plymouth miesza. Spotkałem się z paroma nieprzystojnymi uwagami na jego temat. Sam, po zabawach i zachwytach nad jego ślicznościami, zapakowałem go w karton i wysłałem w kosmos. Co to takiego? 'Tapeta startowa’. Znajdziesz na ten temat sporo informacji w Wiki, a i wujek Google będzie miał sporo do powiedzenia.
# Koledzy wcześniej wyjaśnili Ci, co należy zrobić, aby zalogować się na zainstalowany na dysku system, używając do tego celu systemu odpalonego z płyty. Przejrzyj wcześniejsze wpisy, bez pośpiechu, i zrób to. Jeżeli masz jakieś wątpliwości, to rozrysuj (nie żartuję, piszę serio – wizualizacja procesu czyni cuda). Jeżeli dalej masz wątpliwości lub czegoś nie rozumiesz, to pytaj – o konkrety.
# 'do końca nie pamiętam swojego loginu’ – pozwoliłem sobie zacytować Ciebie, bo obawiam się – na podstawie swojego długoletniego doświadczenia – że zalogowanie do systemu, bez dokładnej znajomości nazwy użytkownika i hasła, będzie zdecydowanie bardziej skrajnym przeżyciem niż chroot. Jeżeli masz dostęp do struktury plików (z tego, co piszesz wynika, że masz), to user’a masz z głowy. Pozostało jeszcze hasło.…mam nadzieję, że moje uwagi przyczynią się do posunięcia sprawy naprzód. Sam mam system, który wysadziłem i czekam na wolny weekend, aby do niego usiąść i spróbować dojść dlaczego mnie, to spotkało. Powodzenia i nie ustawaj, bo nie poznasz systemu, jeżeli będziesz odpuszczał.
Nie zadawaj pytania, jeżeli nie jesteś gotów usłyszeć odpowiedzi
… Hey. Manjaro (xfce) używam od ponad 1,5 roku. Wcześniej testowałem różne dystrybucje linux’owe i unix’owe (FreeBSD – pochodne), zanim zdecydowałem się na to, na co się zdecydowałem. Obserwowałem Manjaro prawie od początku, od razu rzucił mi się w oczy, choć nie pamiętam co zwróciło moją uwagę. Zmigrowałem, z dobrodziejstwem inwentarza, z Windows’ów, których używałem zawodowo i prywatnie, od początku lat 90. Ubiegłego wieku, rzecz jasna. Zawsze miałem sentyment do BSD i nadal łypię okiem (trochę na TrueOS, zdecydowanie bardziej na GhostBSD), ale Manjaro tak wpasowuje się w moje potrzeby i gusta, że z innymi systemami, to tylko szybkie numerki w chwili słabości. Poza tym, zapowiada się na długą i dziką miłość.
… systemu używam prywatnie i zawodowo. To czego nie mogę / nie chcę zrobić w czystym linux’ie, robię posiłkując się Wine’em. Zależy mi na sprawnym, ergonomicznym narzędziu, które mogę używać bez angażowania się w skomplikowane szamaństwo. Nie przeszkadza mi, to jednak przesiadywać niezdrowo godzinami nad problemami, pomysłami, patentami na użyteczny i fajny custom. Niepokoiłbym się o siebie, gdybym używał systemu wyłącznie jako user – świadczyłoby, to o tym, że posunąłem się w latach na tyle daleko, że nie zauważyłem (a może już nie pamiętam), że starość toczy mój mózg uroczy.
… nie ma najlepszego – cokolwiek by, to nie było. Nie ma również najlepszego systemu. Ale Manjaro jest bardzo dobry i to do różnych zastosowań. Łączy w sobie wiele przydatnych cech, które powodują, że używa się go (pod warunkiem zachowania zgodności z instrukcją obsługi produktu, oczywiście) sprawnie i z taką niejaką przyjemnością. A jeżeli poświęci mu się trochę uwagi, to potrafi odwdzięczyć się i dobra karma wraca. Uprawiam, w związku z tym, niezobowiązującą propagandę pro-manjaro’wą i szykują mi się, w najbliższym czasie, dwie instalacje user’skie. A to oznacza, że zaczynam czuć się w towarzystwie Manjaro swobodnie i bezpiecznie, i że uznałem system za dostatecznie idiotoodporny (zakładając stosowną konfigurację, zestaw odpowiednich aplikacji i drobne przeszkolenie użytkownika), aby zanieść go pod strzechy.
… korzystam z forum od … dawna, może nawet od początku – choć dotychczas pasywnie. Jestem zadowolony z jego zawartości i pełen podziwu dla niektórych, wykazujących spokój godny Samurai Jack’a. Coraz częściej mam ochotę włączyć się do rozmowy, dlatego jestem. Przyszedłem, mam zamiar niejedno zobaczyć i pozostać na dłużej. Witam wszystkich chłopców i – głęboko w to wierzę – dziewczyny. Liczę na to, że ta piaskownica dostarczy nam sporo frajdy.
Nie zadawaj pytania, jeżeli nie jesteś gotów usłyszeć odpowiedzi