polska strona wsparcia Manjaro Linux
Yay (oficjalnie Yet Another Yogurt) jest bardzo wygodnym helperem AUR (Arch User Repository) napisanym w Go. Działa szybko i obsługuje większość tej samej składni, której już używasz w Pacmanie.
Źródło: wpis ukazał się pierwotnie na blogu Linuxuser.
Na temat AUR zostało napisane sporo w poradniku Co musisz wiedzieć, aby bezstresowo używać Manjaro, zachęcając nowych i niedoświadczonych użytkowników do jego przeczytania, nim przejdziemy do dalszej części. Pokaże wam jak włączyć AUR w pamac, oraz wyjaśnie czym są nieoficjalne repozytoria, a na samym końcu czeka na was ciekawostka.
Włączenie AUR w interfejsie graficznym pamac, jest kwestią przeklikania paru zakładek:
Pamac to zaawansowane narzędzie umożliwiające zarządzanie oprogramowaniem za pomocą graficznego interfejsu lub pod konsolą.
Pamac jest zbudowany na podstawie biblioteki ALPM (Arch Linux Package Management), a jego graficzny interfejs jest zbudowany na podstawie biblioteki GTK, dlatego też Pamac możemy spotkać w środowiskach takich jak: XFCE, Gnome, Cinnamon, Mate, LXDE. Trwają prace nad stworzeniem interfejsu w oparciu o bibliotekę Qt – być może w niedalekiej przyszłości Pamac-a zobaczymy również domyślnie w wydaniach z Plasma oraz LXQt – i stanie się on standardowym menedżerem pakietów Manjaro.
„Człowiek to nie maszyna”, każdy o tym wie i tłumaczyć nie trzeba. Zapominamy i jest to rzecz ludzka, są różne techniki zapamiętywania a przezorni prowadzą dzienniczki zapisując wszelkie wydarzenia w życiu, czy hasła do swoich notesików. Otóż to, co jeśli jednak w jakiś sposób zapomnieliśmy naszego hasła do roota, co jeśli zapomnieliśmy zapisać je gdzieś? Tutaj przychodzi z pomocą, pewien zabieg z grub’em i montowaniem partycji. Bez zbędnych słów, przejdźmy do działania.
Mabox to nic innego jak Manjaro z openbox jako DE. Zostało przygotowane przez administratora tej strony napcok, kto korzysta temu raczej nie trzeba dużo tłumaczyć kim jest i czym się zajmuje.
Mabox po zainstalowaniu na laptopie wymaga małych szlifów, mianowicie włączenie touchpad, ustawienie klawiszy funkcyjnych odpowiedzialnych za głośność oraz jasność ekranu, a na końcu powiadomienia o tych stanach.
Czasami zdarza się taka sytuacja, że z jakiegoś powodu nie ma gruba, ewentualnie nie ma tam systemu Manjaro. Wtedy na ratunek przychodzi nam chroot. Jedyne co potrzebujemy to jakiś nośnik CD/DVD, bądź LiveUSB z samym Manjaro. Po załadowaniu systemu włączamy terminal i zaczynamy magię.
Najprostszym rozwiązaniem by nie używać poniższych „kół ratunkowych” jest utworzenie w GRUB pozycji „recovery” (tryb ratunkowy).
W pliku
/etc/default/grub
linijkę
GRUB_DISABLE_RECOVERY=true
należy zmienić na:
GRUB_DISABLE_RECOVERY=false
i przeładować gruba:
sudo update-grub.
Po restarcie systemu w GRUB pojawi nam się dodatkowy wpis, z którego możemy dostać się do systemu.
W tym artykule zebraliśmy kila ważnych informacji, które pomogą w komfortowym używaniu Manjaro.
Artykuł jest do dopracowania, więc będziemy wdzięczni za wszelkie uwagi.